Powrót w góry

Sielanka nad morzem była bardzo przyjemna, ale przyszła pora na zmianę krajobrazu. Prognozy pogody na Słowenii wydawały się obiecujące, więc spakowaliśmy dobytek i wyruszyliśmy w drogę. Tym razem trasa nieco dalsza, ale udało się sprawnie przejechać. Po drodze skontaktowaliśmy się z przebywającym na miejscu Szwajcarem (znajomym który się tylko tak nazywa, a wcale nie pochodzi ze Szwajcarii). Rozstawiliśmy namiot na prawie pustym kempingu i od razu zaklepałem sobie miejsce w busie na następny dzień. Sprzęt się kurzył przez dwa tygodnie, więc musiałem sobie wszystko poładować i przygotować wcześniej. Wieczorem porozmawialiśmy sobie z młodą Niemką podróżującą na rowerze z Wiednia do Mediolanu – ciekawy pomysł na wyprawę. Dołączył do nas właściciel kempingu, a rozmowa tak się potoczyła, że zaoferował dziewczynie lot w tandemie następnego dnia.
W czwartek z rana wskoczyłem do busa, po drodze załatwiłem flycartę (pamiętacie co to jest?) i zostałem zawieziony na górę. Na starcie spotkałem wspomnianego już Szwajcara, z którym udało się uciąć pogawędkę przed odlotem. Z powodu dużego zachmurzenia na zachodzie, dzień wyglądał gorzej niż w prognozach, ale udało się wykonać całkiem fajny lot. Próbowałem zrobić pierwszy 100km lot w tym sezonie, ale niestety się nie udało. Gdyby ktoś nielatający chciał przeczytać jak w punktach wyglądał mój lot, na dole umieściłem opis, który da poczucie jakie decyzje czasem musimy podejmować w powietrzu. Wieczorem pojechaliśmy do Tolmina na pizzę, gdzie spotkaliśmy grupę Waldka (tak szanowny Szwajcar ma na imię), ale on sam był jeszcze w powietrzu. Wylądował akurat, gdy skończyliśmy jeść, więc podjechaliśmy porozmawiać. Daliśmy się zaprosić na herbatę i reszta wieczoru upłynęła nam na pogawędce w miłym towarzystwie. Po powrocie na kemping zostaliśmy zaczepieni przez dwóch Polaków, którzy przyjechali polatać aż z Irlandii. Przysiadł się również do nas młody Argentyńczyk podróżujący po Europie. Chłopak przemieszcza się środkami komunikacji lub paralotnią mając w uprzęży spakowany sprzęt biwakowy. Trochę pogadaliśmy i uciekliśmy spać, gdyż następnego dnia czeka nas latanie.
Prognozy na piątek były nieco gorsze niż czwartkowe, dlatego wybór padł na tandemowanie. Na górze znów pogadaliśmy sobie z Waldkiem. Dzień rozkręcał się dość powoli, więc czekaliśmy cierpliwie ze startem, choć istniało ryzyko, że za bardzo się rozwieje.

W końcu zdecydowaliśmy o starcie, swoją asystę zaoferował Tomasz – organizator wyjazdu Szwajcara. Trafił nam się moment z łagodniejszym wiatrem i poszybowaliśmy… ale niezbyt daleko.  W pobliżu były tylko ze trzy glajty, ale piloci nie wydawali się doświadczeni, więc musieliśmy działać sami. Noszenia były wąskie, co w przypadku tandemu jest dodatkową trudnością, ale po trochu udawało nam się nabierać wysokości i oddalać od startu. Dalej kominy były już szersze, ale nierówne i turbulentne, co zmniejszało komfort lotu szczególnie pasażerowi. W pewnym momencie dostałem sygnał od Basi, że jak na te warunki, chyba niepotrzebnie coś zjadła przed samym lotem i nie czuje się najlepiej. Lot musi sprawiać przyjemność obu osobom, dlatego zawróciliśmy na kemping. Warunki na lądowisku były dość trudne, co sprawiło, że wykonaliśmy pierwszego w naszej karierze żółwia – figura polegająca na obaleniu się pasażera na brzuch i nakryciu pilotem.

Waldkowi udało się wykonać bardzo fajny lot jako dowód, że dzień był lepszy, niż się zapowiadał.
Pogoda w sobotę była namiotowa – od rana pochmurno, dość chłodno, a wczesnym popołudniem zaczęło padać. Wszystko zgodnie z prognozami. Żaden problem, o ile trafi się taki jeden dzień, a nie kilka z rzędu. Mogliśmy się wyspać, odpocząć, a ja przygotować ten wpis.
W niedzielę ma być ładnie, ale nielotnie… co by tu począć z takim dniem? Pojeździć na rowerach? Pójść w góry? Pojechać gdzieś pozwiedzać? A może po prostu poleżeć w hamaku i poczytać? Widzicie jakie wyzwania stawia przed nami życie na wakacjach?

Lot w szczegółach

Linia niebieska oznacza moją trasę.
Linia szara łączy start, lądowanie, trzy punkty zwrotne i to ona pokazuje dystans wyliczony przez serwery zawodów online.
Poniżej opis poszczególnych punktów lotu:
1 – Start
2 – Miejsce, w którym zawróciłem, aby poczekać i zobaczyć, czy chmury na zachodzie się rozpadną
3 – Tu doleciałem z powrotem i odwróciłem na zachód
4 – Zrobiłem wysokość i postanowiłem zaryzykować ze skokiem na kolejne pasmo górskie
5 – W tym miejscu spotkałem pierwszego glajta na tym odcinku, leciał w przeciwnym kierunku niż ja i okazało się, że to Polak z naszego kempingu
6 – Doleciałem do końca pasma i zastanawiałem się nad przeskokiem przez dolinę na kolejne pasmo, ale zdecydowałem się wracać; w tym miejscu spotkałem Argentyńczyka, który wystartował niedaleko i leciał na wschód
7 – Tutaj postanowiłem polecieć z powrotem na zachód aby wyciągnąć przelot (takie tam triki, aby mieć jak najwięcej dystansu i punktów)
8 – Z powodu nasilającego się wiatru z zachodu, musiałem zawrócić
9 – Miejsce, w którym podjąłem prawdopodobnie błędną decyzję o poleceniu nad doliną
10 – Po utracie wysokości próbowałem się ratować nad dwoma pagórami nazywanymi “Cyckami”
11 – Koniec mojego lotu i zarazem miejsce odebrania mnie przez Basię